Dwie sukienki, czapki i szalik

Witam Wszystkich ponownie.
I kolejna sesja zdjęciowa przy -10 z wiatrem brrr...
Dzisiaj chciałabym zaprezentować dwie sukienki oraz komplet czapeczki + szalik.
Na pierwszy ogień niech pójdzie sukienka, która właśnie obchodzi 'srebrny jubileusz', czyli swoje 25-lecie.
Przy okazji chciałabym nadmienić, że nie jest to jedyna rzecz z przed wielu lat, która ocalała mimo różnych życiowych zawirowań. Pochodzi ona z tzw. 'worka' ze strychu, w którym znajduje się jeszcze kilka dziewiarskich niespodzianek. I pewnie się nimi pochwalę w swoim czasie.
Sukienka nie koniecznie modna, ale za to wygodna (kiedyś nosiłam ją z żółtym wyrazistym paskiem). I chyba na niej najlepiej widać jak mi kiedyś wychodziły pierwsze wzory żakardowe (wrabiane). A wykonałam ją ze 'zdobycznych' (ktoś kto wtedy funkcjonował w branży dziewiarskiej wie o czy mówię) włóczek - w tym wypadku szafirowa anilana i trochę kolorowych akryli. Projekt jest moim pomysłem. Teraz może już nie, ale w latach osiemdziesiątych robiła na koleżankach ogromne wrażenie. Może dlatego że była zaprzeczeniem wszechobecnej betonowej szarzyzny.
Sukienka po odświeżeniu i drobnej regeneracji wygląda tak:

Druga sukienka (którą nie dawno skończyłam) z moherku w kolorze czystej czerwieni również jest moim projektem. Element różyczki zapożyczyłam z jakiejś gazety, a pomysł na taką właśnie sukienkę sam mi przyszedł do głowy.
Dzieci jednogłośnie stwierdziły, że wyglądam w niej jak różyczka, albo makowa panienka (gdyby nie motywy różyczek).  Oj dały do myślenia - chyba już taka młoda to ja nie jestem i może lepiej się tak nie wygłupiać. Z drugiej strony sukienka na czarnym tle wygląda dość elegancko. Na kremowym za to dość odważnie. I w tym drugim wydaniu została wykorzystana ostatnio na zabawie karnawałowej z dziećmi.
A ja odważnie pokażę obydwie wersje.

I zostały nam czapeczki z szalikiem stanowiące komplet.
Całość wykonałam z włóczki zwanej 'Puchatek' zakupionej parę lat temu. Chcąc ożywić kolorystycznie zimową garderobę uznałam iż połączenie zieleni z różem sprawę załatwi. Najpierw wydziergałam 8 dużych kwadratów, każdy z dwukolorowym kwiatem na środku, a następnie je połączyłam i dodatkowo obrobiłam ciemnozieloną włóczką. Później wykonałam jednokolorową czapeczkę i przyszyłam do niej kwiat i drugą wersję czapki, dużo bardziej cieplejszą, wykonaną jak szalik z kwadratów, tylko nieco gęściejszym wzorem.

Trochę elegancko i trochę zimowo

Witam wszystkich po niemal dwutygodniowej przerwie. Ponieważ okres około świąteczny miałam bardzo pracowity, również dziewiarsko, postanowiłam nieco poleniuchować i odpocząć od dziergania.
Długo jednak nie wytrzymałam, bo od trzech dni znowu zaczęłam coś dzióbać. Ale o tym w następnym poście.
Dzisiaj chciałam pokazać rzeczy wydziergane jakiś czas temu.
Zacznę od sweterka w jasnostalowym kolorze.
Wzór zaczerpnęłam z 'Sandry extra' nr 5. 2008. Sweterek w oryginale wykonany jest ze 100% wełny merynosowej. Ponieważ takowej wełenki w swoich zapasach nie posiadałam, a ten model swetra tak mi się spodobał, że musiałam natychmiast go mieć. Po przekopaniu swoich koszy z włóczką znalazłam popielaty akryl z dodatkiem srebrnej nitki, i od razu zasiadłam do dziergania. Najbardziej pracochłonne okazało się łączenie różnorodnych elementów tak aby całość odpowiadała wcześniej przygotowanemu szablonowi.
I wyszedł taki oto sweterek. Oczywiście można go zestawiać niemal z każdym kolorem, nie koniecznie czarnym.  
A ja w nim zaryzykowałam dziś wyjście na zewnątrz  (-7 stopni C.) - może to nie było zbyt mądre, ale zdjęcia w pomieszczeniu wychodziły dużo gorzej.

Za to w drugim sweterku na zewnątrz było dużo cieplej.
Ten gruby golf (chyba najgrubszy jaki mam) wykonałam z wełenki z dodatkiem akrylu. Sweterek w ogóle nie gryzie, a do tego bardzo przyjemnie grzeje szyję i lędźwie. Jest idealny na większe chłody, które w tym roku chyba dopiero przed nami.

Na koniec pokażę dwa drobniejsze udziergi.
Jednym z nich jest kapelusz dopasowany kolorystycznie do mojego ulubionego płaszczyka. Dzięki temu mam swobodę w dobieraniu pozostałych części garderoby.
Drugą rzeczą jest 'coś' (bliżej niesprecyzowane) pod szyję przypominające trochę szalik. Powstał z resztek włóczki, z których wcześniej wydziergałam spódnicę (już się nią chwaliłam 9 października we wpisie 'Jesienne klimaty'). Noszę go albo w formie dekoracyjnej, albo się nim zawijam szczelnie pod szyję wedle potrzeb.

Ostatnio wydziergane

Serdecznie witam wszystkich poświątecznie. U mnie święta minęły spokojnie, chociaż jak zwykle za dużo jadła człowiek w siebie wcisną. Trochę odwiedzin i odwiedzających, spacerki, trochę się poczytało, trochę poleniuchowało, nieco podziergało.
Dzisiejszy wpis zacznę od dużego szala, który musiałam wydziergać w ciągu 2 dni.Wykonałam go z 30 dag beżowego bardzo grubego akrylu (druty nr 8), oraz 20 dag czarnej i 5 dag bezowej anilany z dodatkiem bawełnianej nitki.(druty nr 5) Długość szala 2,40 m. Czarne końce szalika zrobione są podwójnie (obie strony szalika są prawymi stronami).
Syn wybierał się na osiemnastkę do swojej młodszej kuzynki. Ponieważ dostał zaproszenie dość późno, trzeba było coś szybko wymyślić. Spojrzał na mnie i wymyślił, stwierdzając-- "Mamuś zrobisz dla Jagody szal na pojutrze", Ponieważ zarówno syn kontrabasista (student Akademii Muzycznej) jak i jego kuzynka Jagoda-skrzypaczka (uczennica Szkoły Muzycznej 2-go stopnia) interesują się intensywnie i muzykują, toteż szal musiał jakoś tematem nawiązywać. Bardzo zależało chłopakowi, żeby umieścić te muzyczne motywy- sam je znalazł i rozrysował na kartce. I zaznaczył ma być bez pięciolinii, do dziś nie wiem dlaczego-- oj tam,  niech Mu będzie.
I tym sposobem zostałam nakłoniona do wydziergania takiego oto szala.
Dziergałam do ostatniego momentu przed imprezą i prosto, można by rzec jeszcze ciepły powędrował do solenizantki.
Dlatego też zdjęcia zrobione wieczorem przy kiepskim oświetleniu w wielkim pośpiechu są delikatnie mówiąc niespecjalne.

Przed samymi świętami zaczęłam dziergać komplecik na chłodniejsze dni, których póki co nie widać.
Najpierw wykonałam spódnicę według swojego pomysłu: dół lekko rozkloszowany dziergany w poprzek wzorem warkoczy i ażurowych listków, górna część spódnicy gładka. Do spódnicy wymyśliłam coś w rodzaju poncza/ kamizelki dziergane również w poprzek, oprócz wykończeń dekoltu, zapięcia i ściągacza dorobionego osobno. Uznałam, że dobrym uzupełnieniem całości będą rękawki (długość do łokcia), oraz nieduży golfik.  Elementy tego kompletu oczywiście można zestawiać na różne sposoby według potrzeb.

Czarny szyjogrzej został wykonany dla mojej drugiej połowicy, która nie uznaje żadnych szalików.
Niestety szanowny małżonek nie chciał pozować do zdjęcia, ale z golfika jest bardzo zadowolony.
Golfik wykonałam z 20 dag bardzo miłej włóczki ( ze starych zapasów, bez banderolek, więc nie wiem co to za włóczka)  ) na drutach żyłkach nr 4.5 bezszwowo, wzorem ściągaczowym.

2014

W Nowym Roku 2014 życzę Wam dużo kreatywności i realizacji swoich pomysłów.

Chciałabym podziękować za wszystkie odwiedziny i bardzo miłe komentarze z zeszłego roku, a także za życzenia świąteczne.  

Od Świąt Wielkanocnych 2013, czyli od początku bloga zdążyłam pochwalić się 139 wyrobami (nie licząc ozdóbek świątecznych). Część wystawionych prac wykonana była w latach poprzednich. Mam nadzieję, że ten rok również będzie obfity w dziergadła.
Pozdrawiam Wszystkich bardzo gorąco
Dorota